แค้นสวาททาสซาตาน

ข้อมูลเบื้องต้น

บทที่1 รักแรกพบมีอยู่จริง

ชายหนุ่มเบ้าหน้าฟ้าประทาน วัย36ปี ผู้ซึ่งรักความโสดยิ่งกว่าสิ่งใด  ด้วยความหล่อ ความรวย  มีสาวสวยแวะเวียนมาหาไม่ซ้ำหน้า  นนทวี  เศรษฐทวีทรัพย์   จึงชอบชีวิตโสดที่ไม่ผูกมัด หากการแต่งงานต้องหยุดกับสตรีผู้หนึ่งผู้ใด ชีวิตเขาคงเฉาตายแน่ เพราะเขาใช้ชีวิตวัยหนุ่มกับหญิงสาวมากหน้าหลายตาจนติดนิสัยเปลี่ยนคู่นอนไม่ซ้ำกัน  

“ นนท์  วันนี้ว่างไหม ” ปกรณ์ เพื่อนรักสมัยอนุบาลที่ยังคบหากันมาจนถึงทุกวันนี้ ด้วยพ่อแม่ของทั้งคู่ เป็นเพื่อนรัก  จึงทำให้ทั้ง2 เป็นเพื่อนรักกัน  เรียนด้วยกันมาตลอด ไม่ว่าจะไปเรียนต่อต่างประเทศทั้ง2 ก็ชวนกันไปเรียนด้วยกัน หลังจากเรียนจบจากเมืองนอกทั้งคู่ก็ไปมาหาสู่กันตลอด ทุกเรื่องทั้งคู่สามารถคุยกันได้หมดรวมทั้งเรื่องผู้หญิงที่เขาสามารถเปิดอกคุยกันได้อย่างสนิทใจ

“ว่างพอได้อยู่นะ  ช่วงนี้บริษัทปิดงบ ลูกน้องจะพักบ้าง ว่าแต่นายมีไรเหรอกร" 

“จะชวนไปเที่ยวต่างจังหวัด พักผ่อนอ่ะ ” ปกรณ์ บอกนนท์ไปด้วยความอยากสูดอากาศธรรมชาติ

“ เป็นคนรักธรรมชาติตั้งแต่เมื่อไหร่ ปกติเห็นติดแสงสียังกับเด็กวัยรุ่น”  นนท์แขวะเพื่อนด้วยความสงสัยตามนิสัยไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่

“ ช่วยมองเพื่อนในมุมบวกหน่อยดิว่ะนนท์” ปกรณ์พ้อ

“ ว่ามา อาการเป็นไง”  นนท์ ถามเพื่อนด้วยเป็นห่วง  แต่ไม่แสดงอาการ  จากที่เป็นเพื่อนกันมา  สีหน้าปกรณ์วันนี้ ดูเหนื่อยๆ เบื่อๆ  หากตนถามจริงจัง ก็กลัวว่าเพื่อนจะไม่กล้าพูดความจริง เพราะนิสัยปกรณ์ เมื่อมีคนสนใจอยากรู้อยากเห็นเขาจะไม่ปริปากพูด เพราะไม่ชอบให้ใครมาแสดงความรู้สึกสงสาร เห็นใจ หรือแสดงท่าทีเวทนาเขา 

“เปล่า แค่อยากไป เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง” ปกรณ์ตอบแบบไม่บอกความจริง

นนทวี มีหรือจะไม่ดูออก จึงตอบเพื่อนรักไปว่า “งั้นไปพรุ่งนี้เลยไหมละ วันเสาร์พอดี  อยากไปไหน มีที่จะไปในใจหรือยัง”

 “จังหวัดเลย”  ปกรณ์ บอกเพื่อนรักไป 

นนทวี “มึไรที่นั่นถึงอยากไป” ถามเพื่อนไปเพราะถ้าไปเที่ยวทำไม่ไปลงทะเลดำน้ำดูปะการัง 

“ อยากไปดูหน้าคนที่นั่นหน่อย” ปกรณ์ตอบเพื่อนไปด้วยใบหน้าปวดร้าว

นนทวี เมื่อได้ยินคำตอบเพื่อนรัก จึงเงยหน้าจากแฟ้มงานที่เซ็นต์ค้างอยู่เพราะต้องรีบเคลียร์ให้เสร็จก่อนจะกลับบ้าน เพราะพรุ่งนี้จะได้หยุดงานไปเที่ยวกับเพื่อนรักอย่างปกรณ์

“ ใครอยู่นั่น ” นนทวี ถามด้วยความสงสัย

“ เป็นผู้หญิง  พ่อให้ไปรับมาอยู่ด้วย  พ่อกูไม่สบาย เดินทางไกลไม่สะดวก ” ปกรณ์ตอบตามความจรืง 

“ แค่ไปรับคน ใช้ใครไปรับก็ได้นี่นา ทำไมต้องให้คุณอาไปรับด้วย  ว่าแต่คุณอาไม่สบายเป็นอะไรมากรึเปล่า  ทำไมแกพึ่งจะมาบอกฉัน ไอ้นี่” นนทวีบ่นเพื่อนด้วยความเป็นห่วงพ่อของเพื่อนเพราะความรักที่มีต่อกันมายาวนาน

“เป็นโรคเดิมนั้น รูมาตอย ปวดข้อกระดูก เดินทางไกลไม่สะดวก” ปกรณ์ ตอบเพื่อน

“งั้นเดินทางพรุ่งนี้เช้า9โมง ล้อหมุน" พูดพร้อมกับหันไปกดกริ่งเรียกเลขาหน้าห้องมาเอาแฟ้มพร้อมสั่งงาน

“ไปกินเหล้าไหม” ปกรณ์ชวนเพื่อน

“กินข้าวดีกว่าไหมเพื่อน  พรุ่งนี้เดินทางไกลนะ” ยังไม่ทันขาดคำเลขาสาวสวยก็เข้ามาขัดจังหวะ “ บอสค่ะ คุณแพตตี้มาหาค่ะ  ดิฉันเรียนแล้วว่าบอสกำลังยุ่ง เธอไม่ยอมค่ะจะเข้ามา”  ประตูห้องก็ถูกผลักเข้ามาพร้อมกับสาวสวยที่มีชื่อว่า แพตตี้    เธอเป็นสาวมั่นไฮโซ พ่อรวยและกำลังมีอำนาจทางการเมือง ในสังคมไฮโซข่าวซุบซิบว่า แพตตี้คือคู่หมายของนนทวี เศรษฐทวีทรัพย์  

“ นนท์คะ  วันนี้แพตตี้มาเซอร์ไพรส์นนท์ ดีใจไหมค่ะ  แต่เลขานนท์ไม่ให้แพตตี้เข้า  นนท์อบรมให้แพตตี้ด้วยนะคะ  จะได้รู้ว่าอะไรเป็นอะไร” พูดจบก็หันไปเห็นปกรณ์

  “ อ้าวคุณกรก็อยู่ด้วยเหรอคะ  แพตตี้ไม่ทันมอง  สวัสดีคะคุณกร ขอโทษด้วยนะคะที่พึ่งเห็น”

“สวัสดีครับ สบายดีไหมคุณแพต  ไม่เจอกันนานเลย” ปกรณ์นึกถึงครั้งสุดท้ายที่แพตตี้เมื่อครั้งไปดื่มกินกันเมื่อเดือนที่แล้ว   แพตตี้แทบจะลากนนท์ทวี เข้าห้องน้ำ  ในความรู้สึกของคิดว่าไม่แพตตี้ไม่เหมาะสมกับเพื่อนของเขาอย่างมาก  แต่ถ้าเพื่อนของเขาชอบ เขาก็ไม่มีสิทธิ์ห้ามแต่อย่างใด  ชอบใครชอบมัน 

“สบายดีค่ะ  ” พูดเสร็จหล่อนก็หันไปนั่งบนตักนนทวีด้วยความคุ้นเคย ส่วนนนทวีนั้น มีความรู้สึกว่า เขาไม่ได้ชอบแพตตี้อย่างที่คิดจะตกแต่ง แค่ทางผ่าน  แต่แพตตี้มีหรือจะปล่อยเขาไปง่ายๆ 

“แพตมารับนนท์ไปทานดินเนอร์ด้วยกันค่ะ ห้ามปฏิเสธนะคะ  แพตมารับถึงที่แล้วนะ" พูดเสร็จก็ทำหน้ายั่วยวนชายหนุ่มสุดหล่อ ที่ไม่ว่าจะเดินไปที่ไหนสาวๆต้องกรี๊ดดด ตามๆกัน ส่วนนนทวีนั้น ความรู้สึกเขาตอนนี้ มีความอยากๆเบื่อๆ  เขายอมรับว่าเขาเองเป็นเบื่อง่าย  และที่สำคัญเขาได้ตกลงกับแพตตี้แล้วว่า ความสำพันธ์ของเขาแหระเธอนั้นจะไม่ผูกมัดกัน หากฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดที่จะขอเลิก  ฝ่ายหนึ่งต้องยอมเลิกโดยดี จะไม่ยื้อไม่หึงไม่ห่วง ซึ่งแพตตี้ก็เป็นสาวนักเรียนนอกไม่ยึดติดเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว   แต่เมื่อความสัมพันธ์ที่เขาและเธอปรนเปรอให้กันและกัน ด้วยรสสวาทที่ฝ่ายชายที่ฟ้าประทานหญิงใดได้ลองเป็นต้องแสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ  นนทวีมีหรือไม่มีรู้ ด้วยเหตุนี้เมื่อฝ่ายหญิงต้องการครอบครอง  ฝ่ายชายอย่างเขาจึงตีตัวออกห่าง ด้วยหลบหน้า  ไม่รับสาย  หากจะปฏิเสธตัดสัมพันธ์ที่ชัดเจนเขาก็เกรงว่าพ่อนักการเมืองของฝ่ายหญิงจะทำอะไรที่กระทบต่อธุระกิจของเขา  

“ แพตผมมีธุระสำคัญที่ต้องไปทำให้คุณอา  วันนี้คงไม่สะดวกนะครับ” 

“ไม่สะดวกเหรอคะ  นี่คุณสองคนคิดว่าแพตไม่รู้เหรอคะ ว่าพวกคุณจะชวนกันไปดื่ม คิดจะเขี่ยแพตเหรอคะนนท์ ” พูดพร้อมกับจ้องมองหน้านนทวีด้วยแววตา ที่ใครเห็นตอนนี้ก็ต้องขนลุก  ด้วยเธอเป็นลูกสาวคนที่มีอำนาจทางการเมืองในขณะนี้ แถมถูกเอาใจมาตั้งแต่เด็ก   เธอจึงได้แสดงกิริยาที่เหมือนอยู่บ้านตัวเองต่อหน้าชายหนุ่มรูปหล่อทั้งสอง ที่ขึ้นชื่อว่าเสือผู้หญิงแห่งเมืองหลวงในยุคนี้    ระหว่างนั้นคุณวิเลขาสาวสวยของนนทวีก็เข้ามาเสนองานที่ตกค้างต่อบอสหนุ่ม เธอยิ้มหวานเข้ามา ด้วยหวังว่า สองหนุ่มหล่อคงมีใครสังคนที่จะติดมือเธอสักคนนึง   ส่วนสองหนุ่มก็มองเลขาสวยเพราะเถอะถือแฟ้มมาพอ   โดยที่ทุกคนไม่คิดแพตตี้กระซากแฟ้มจากเลขาสวยฟาดลงกับพื้นด้วยความโมโหที่ถูกขัดใจ  นนทวีลุกจากเก้าอี้จับมือช่วยเลขาสวย ถามด้วยความเป็นห่วง

  “ว่าบาดเจ็บตรงไหนไหมครับคุณวิ” นนทวีถามด้วยความเป็นห่วง  

“วิไม่เป็นไรคะบอส  แค่ตกใจนิดหน่อยคะ”

“จะโอ๋มันอีกนานไหมนนท์”  พร้อมกับหันไปว่าคุณวิเลขาสาวสวยต่อ “นี่หล่อนจะอ่อยผัวฉันอีกนานไหม หรืออยากจะโดนอีก” 

“ แพตคุณมากับผม ” พูดพร้อมกับดึงแขนแพตตี้ตามมา ด้วยเขาไม่ชอบให้ผู้หญิงที่คบๆอยู่มาแสดงกิริยา หยาบๆ ต่อหน้าคนอื่น นั่นหมายถึงว่า เขาจะถูกว่าเลือกเกรดต่ำมากก   พร้อมกันไปบอกเพื่อนว่า “กร พรุ่งนี้เช้าเจอกัน  คุณวิเคลียร์แฟ้มเสร็จก็กลับบ้านได้นะครับ  เปิดงานในจันทร์ค่อยทำต่อ” 

ส่วนปกรณ์และเลขาวิ สบตากัน    ก่อนที่ฝ่ายชายจะพูดว่า  “คุณวิครับ เลิกแล้วผมขอเลี้ยงอาหารค่ำได้ไหมครับ”  ฝ่ายหญิงมีหรือจะปฏิเสธ เพราะก็จ้องเพื่อนของบอสอยู่เหมือน  ชีวิตส่วนตัวหล่อนไม่มีใครรู้ว่าหล่อนขาดผู้ชายไม่   ส่วนการทำงานหล่อนไม่บกพร่อง ซึ่งเรื่อง นนทวี รู้ดี และเขาก็ไม่ก้าวก่ายในเมื่องานในหน้าที่ไม่เสียหาย   

“ ด้วยความยินดีค่ะ ไปเลยไหมคะ"  พูดเสร็จพร้อมคว้าแขนชายหนุ่มมาเกาะ และเดินออกไปพร้อมกัน 

ฝากฝั่งนนทวีกับแพตตี้  หลังจากดึงกันขึ้นรถ  นนทวี  ก็สบถ คำหยาบออกมา  “เป็นเชี่ย  ..แพตคุณเป็นบ้าอะไร คุณทำเลขาผมทำไม” 

“ทำไมก็นังนั่น มันยั่ว มันอ่อย  และแพตก็ว่ามัวติดเซ็กส์  หรือว่าคุณก็เคยเอามันมาแล้ว ถึงได้เข้าข้างกัน”  

“จะบ้ากันไปใหญ่แล้ว ผมไม่ใช่สมภารกินไก่วัดนะ” พูดด้วยรู้สึกเบื่อผู้หญิงคนนี้เต็มทน  เพราะเขายังหวงความโสด ยังไม่อยากตกร่องปล่องชิ้นกับเธอ    ในใจคิดว่าไปส่งเธอคอนโดเธอก่อนดีกว่า  ว่าแล้วก็ขับรถตรงดิ่งไปคอนโดหรูของหญิงสาว   

“ จะไปไหนนนท์  แพตจะไปกับนนท์ แพตยังไม่อยากกลับตอนนี้”  

“ คุณหงุดหงิด กลับไปพักก่อนเถอะ ส่วนรถคุณ เดี๋ยวพรุ่งให้ลูกน้องขับมาส่งให้  เราเคยตกลงกันแล้วนะ เรื่องสถานะเราทั้งคู่”

“ ได้ไงค่ะ ข่าวซุปซิบออกทุกวัน  คุณทำไมไม่ปฏิเสธข่าว ปล่อยให้ทุกคนเข้าว่าเราจะแต่งกันจริง”

“ผมว่าเดี๋ยวเรื่องก็เงียบไปเอง คุณจะใส่ใจทำไม”  พูดแล้วก็มองหน้าหญิงสาว เพราะผู้คนชายเดียวคงไม่ทำให้เสียหายหรอกกระมัง  ก่อนหน้าที่จะเป็นกับเขาเจ้าหล่อนก็เป็นข่าวกับหลายต่อคน  ด้านแพตตี้ก็รู้ดีว่าฝ่ายชายหมายถึงอะไร    แต่ผู้ชายเหล่านั้นหล่อนไม่ได้จริงจัง และอีกอย่างหล่อนหลงในรสสวาทที่ชายหนุ่มปรนเปรอให้หล่อน ไม่จะเป็นความเป็นชายที่ใหญโต แข็งแรงอึดทน  ทุกอย่างสมบูรณ์แบบ   เป็นใครจะตามจิกเอามาครองให้ได้  เมื่อถึงคอนโดหญิงสาว ชายหนุ่มจึงเปิดประตูให้เธอลง   เจ้าหล่อนลงรถมาด้วยท่าทีเว้าวอน ขอให้ชายหนุ่มขึ้นไปส่งบนห้องก่อนได้ไหม   เจ้าหล่อนรู้ดีว่าจุดอ่อนของเขาแค่เอาตัวเอาหน้าอันโอฬารของเจ้าหล่อนเขาเบียดถูต้นแขนที่แข็งแรงเป็นมัดๆ  เพื่อกระตุ้นอารมณ์ชายหนุ่ม    เขาสัมผัสถึงตรงกลางลำตัวเขามันเริ่มมีปฏิกิริยาพองตัว  เขาไม่รอช้าคว้าตัวหญิงสาวขึ้นมาอุ้มพร้อมสาวเท้าก้าวไวๆไปห้องหญิงสาวทันที

หญิงสาวใช้มือที่เปิดประตูห้องเข้าไป  เขายอมรับช่วงนี้เขาห่างเหินเรื่องนี้มาหลายวันแล้ว  ขอจัดหน่อยก็คงเบาตัว  ยังก็ของมันเคยๆกันอยู่      พอชายหนุ่มถึงนอน เขาก็โยนหญิงสาวลงบนเตียง “ โอ้ยย นนท์ แพตเจ็บนะ”  

“เจ็บแหละดี    อีกแปบจะเจ็บกว่านี้  จะเอาให้เดินขาถ่างเลยพรุ่งนี้  ”  เมื่อแพตตี้ได้ยินเช่นนั้น หล่อนไม่ได้กลัวเหมือนที่แสดง  หล่อนหัวใจพองโต เพราะหล่อนชอบในรสเซ็กส์ของนนท์ บทรักอันร้อนแรง  กำลังรุกเป็นไฟ ความใหญ่โตหน้าอกหน้าใจของแพตตี้ นนท์บีบเค้นด้วยอารมณ์ทางเพศที่รุนแรงแม้นจะผ่านไป2ยกแล้ว  เขายังมีความต้องการที่ยังโยกด้านล่าง  คลึงด้านบน เสียงร้องครางระงมปนเสียวซ่านของทั้งหญิงชาย  เสียงเนื้อหนังกระทบกัน  “ นนท์ แพตเสียวรูมาก นนท์ขา เอาแพตแรงๆ เอาแรงให้แพตเดินไม่ได้เลยยิ่งดี  แพตตี้   โอ้ยยย อ๊าาา เอาอีกๆ  ”

“ แพต ชอบแรงใช่ไหม  กระแทกแรงแบบนี้ชอบไหม  ” 

“นนท์ แรงงงง  ซอยแรงๆ อย่าหยุด  บีบนมแพตด้วย อ้าาา ทำมเสียวแบบนี้   ขอดูดหน่อย  ชอบใหญ่ๆแบบนนท์ แพตผ่านมาเยอะนะ  เจอนนท์ใหญ่กว่าทุกคน   แรงๆ มันส์จริงๆ  ” 

“ ใกล้เสร็จแล้วบอกนนท์นะแพท  จะจัดแรงๆส่งท้ายให้ลืมไม่ลงเลย   เสียวมาเลยแพต  อ้าขากว้างๆ เป็นไงดีไหมท่านี้  แรงและลึก  ” 

ตับๆ ตับๆ ตับๆ ๆๆ เสียงเนื้อกระทบกัน    ถ้าเป็นบ้านติดกันคงได้ออกข่าวแน่  แต่นี่โชคดีที่ห้องของแพตตี้เป็นห้องเก็บเสียง จะร้องครวญครางยังก็ไม่มีใครได้ยิน  สงครามรักผ่านไป4ชั่วโมงกว่าๆ ฝ่ายชายจัด5ยก แต่ฝ่ายหญิงไม่รู้เท่าไหร่  ดูจากสภาพเหมือนเธอผ่านสมรภูมิรบที่ทหารยกพลขึ้นบก   ส่วนล่างของน้องสาวบวมเป่ง ขนาดว่าเธอเจอมาทั้งศึกนอก ไซส์ยุโรปมานักต่อแต่พอมานนท์เข้า เธอหมดสภาพ  แล้วจะให้เธอไม่ติดใจเขาได้อย่างไรกัน   ระหว่างที่ทั้งคู่เสร็จกิจกัน ฝ่ายชายถอดเครื่องป้องกันทิ้งพร้อมเดินไปล้างทำความสะอาดความเป็นชาย พร้อมกับสวมกางเกงที่แต่งตัวใส่เสื้อผ้าให้เหมือนเดิมเหมือนขามา  ส่วนแพตตี้ลืมตามอง" นนท์จะไปไหนไม่ค้างที่นี่เหรอ"

“ ผมเคยค้างกับแพตด้วยเหรอ”  พูดแบบไม่แคร์ความรู้สึก  ยังไม่ทันที่แพตจะพูดอะไร เสียงประตูถูกเปิดเข้ามา เพราะใช้คีย์การ์ดเปิดเข้ามา  นั่นแสดงว่าผู้เข้ามาต้องเป็นเจ้าห้องหรือสนิทกับเจ้าของเป็นอย่างดี  แพตตี้สะดุ้งตกใจ ลุกขึ้นนั่งทั้งที่เปลือยกาย   ส่วนบุคคลเข้า เป็นชายหนุ่มชาวอเมริกัน  รูปร่างสูงใหญ่พอๆกับ นนท์ แต่ความหล่อสู้นนท์ไม่ได้  เขาตกใจเมื่อพบว่ามีผู้ชายอยู่ในห้องกับแฟนสาว  ส่วนนนท์ ก็อึ้งไปสักพักพร้อมกับพูดกับแพตตี้ ผมกลับนะ  คงไม่มาอีกแล้วที่นี่   พูดเสร็จก็เดินออกนอกห้องไป   

“โรเบริตคุณจะมาทำไมไม่บอกล่วงหน้า ”  

“ ถ้าบอกก็คงไม่เห็นอะไรดีๆแบบนี้สิครับคนสวย”  

“แล้วจะเอายังไง เลิกก็ได้นะ ไม่แคร์อยู่แล้ว”  

ชายหนุ่มผู้มาใหม่ยิ้มเยาะหยันตัวเขาเอง   นี่เขาไม่มีค่าไม่มีความหมายเลยหรือ  ที่อยู่กันตั้งแต่สมัยอยู่เมืองนอก  เขารู้ว่าหล่อนคบผู้ชายมากหน้าหลายแต่ไม่คิดว่า หล่อนยังร่านไม่เลิก  “ เอาไงแล้วแต่นะ จะอยู่ตัวก็อยู่ จะไปก็ไม่ว่า”  หล่อนก็ยังกลัวเขาจะไปเหมือนกัน เพราะถ้าเขาไปตอนนี้ หล่อนยังไม่มีคนมาเติมเต็มให้ แต่ก็เสียดายนนท์  อยู่เหมือนกัน เพราะใหญ่ ยาว อึด ทน  แถมหล่อรวย นี่เขาลูกรักพระเจ้าหรือเปล่าทำไมครบสูตรแบบนี้  คงต่อไม่ติดแน่นอนสำหรับนนท์  หล่อนต้องทำใจ เพราะนนท์แล้วกินใครแล้ว จะไม่กินซ้ำแต่กับหล่อน เขายังซ้ำหลายรอบ  พอมีเหตุวันนี้ถือทุกอย่างจบสิ้นแน่นอน 

“ ยูจะเอาไง ไอไม่แคร์ ถ้ายูเลิกกับมันคนนั้น ไอก็จะเอายู”   

“ โอเค ดิว” 

แล้วทั้งสองก็ทำสงครามรักต่อ ทั้งแต่แพตตี้พึ่งผ่านสมรภูมิเมืองไทยไปหยกๆ  แล้วต้องมารบกับสมรภูมิอเมริกันต่อ   จากพี่บวมเป่ง ตอนนี้บวมเป็น2เท่า  หล่อนต้องกินแก้อักเสบ ไม่งั้นต้องให้หมอเย็บแผล  แต่นั้นไม่ใช่สิ่งที่หล่อนกลัว  หรือขยาด   ก็คนมันชอบ  ทำยังไงได้ 

 “ คุณวิจะดื่มต่อไหมครับ  ถ้างั้นเราเชคบิลกันเลยไหมครับ ” .

“คุณปกรณ์ จะกลับเลยไหมค่ะ  ถ้ายังไม่กลับไปดื่มชาที่บ้านวิก่อนไหมค่ะ” 

“ สักแก้วก็ได้ครับ”  ขอจัดแม่เสือสาวสักดอกก่อนนะนนท์ ลูกน้องแกเข้าร้องขอมา

“ถึงบ้านวิแล้วค่ะ เชิญด้านในก่อนนะคะ  วิอยู่กับคุณแม่ค่ะ  แต่ท่านไม่อยู่ ท่านไปปฏิบัติธรรม 3วัน  ”  

“ครับ” ก็ดีสิจะได้ไม่ต้องเบาเสียง 

“กาแฟค่ะ  รอวิสักครู่นะคะ  วิขอไปเปลี่ยนชุดแปบเหนียวตัวมาทั้งวัน”  รอก่อนคุณปกรณ์ วิจะทำให้คุณร้องไม่หยุดเลย 

“ครับผม”  จะให้รอทำไม  ขอเข้าไปเปลี่ยนพร้อมกันเลยนี่แหระ  

“เอ่อ คุณวิครับ ผมขอเข้าห้องน้ำหน่อยนะครับ” 

“เชิญ ด้านนี้เลยค่ะคุณปกรณ์” 

ปกรณ์เดินตาม พอใกล้ถึงห้องน้ำเขากลับคว้าเอวคอดของสาวเจ้าเข้ามากอดจูบ เหมือนตายอดตายอยากมาจากไหนไม่รู้   ส่วนวิ นั้นเธอพร้อมตั้งรับแรงปะทะมาก่อนแล้วจึงโต้ตอบด้วยลีลาแม่เสือสมิง ที่อดอยากปากแห้งมานานเช่นเดียวกัน   กว่าสงครามรักจะสงบลงก็ปาเข้าเที่ยงคืน    สองหนุ่มสาวจึงแยกย้ายกัน  ชายหนุ่มกลับตัวเอง  เพราะพรุ่งนี้เดินทางไปเพชรบุรี กับเพื่อนรัก นนทวี  

ไม่รู้ว่าคนที่พ่อให้ไปรับจะมาด้วยไหม  ถ้ามาจะเกิดอะไรขึ้น แม่จะรับได้หรือเปล่า   ถ้ารักผู้หญิงคนนั้นมากกว่าเขาขึ้นมาละ  เขากับแม่จะอยู่ยังไง   หรือจะตัดไฟแต่ต้นลมดี   พรุ่งนี้คงได้เห็นกับตาเสียที 

9โมงเช้าล้อหมุน   ชายหนุ่มรูปหล่อเนื้องามทั้งสองออกเดินทางมุ่งสู่จังหวัดเลย  ต่างคนต่างความคิด  ฝากฝั่งปกรณ์ ก็ใจดใจจ่อกับคนที่ต้องไปให้เห็นตามคำสั่งของบิดา  ด้วยใจที่แค้นข่มขื่นแทนผู้เป็นมารดา    ส่วนนนทวี เขารู้สึกล่วงอกที่ยก แพตตี้ออกจากอกได้โดยที่เขาไม่รู้สึกผิดว่าเป็นทิ้งผู้หญิง   คนอื่นจะได้ไม่ว่าเขาฟันแล้วทิ้ง   การไปจังหวัดเลยในครั้งนี้  เขาจะได้ไปพักผ่อนไปในตัว     ว่าแล้วก็เลยช่วนเพื่อนรักคุย

“ตกลงจะบอกได้หรือยัง จะไปที่ไหนไปทำอะไร ” 

ปกรณ์มองหน้าเพื่อนแวบนึง ก็เลยบอกไปว่า 

“ พ่อให้ฉันไปรับเด็กผู้หญิงมาให้ พ่อจะเลี้ยงดูเอง  ห้ามไม่ให้ฉันแตะต้องตัวเด็กคนนี้โดยเด็ดขาด ถ้าฉันทำพ่อจะฆ่าฉันทิ้ง ตัดพ่อตัดลูก  จะคุกให้ฉันด้วย    พ่อคิดอะไรอยู่ จะเด็กอายุ19   ไม่ดูตัวเองเลย อายุก็ปูนนี้ละ  ยังจะเคลมเด็กรุ่นหลาน พ่อนะพ่อ  ” 

“เอ้ยคุณอาไม่น่าจะคิดแแบบนั้นนะ  ”

“ คงโดนเด็กมันยั่วเข้านั่นแหระ คนแก่จะไปทันเด็กคราวหลานสมัยนี้ได้ยังไง ถึงได้อยากเห็นหน้าว่ามันลีลาเด็ดแค่ไหน  จับเอาสักทีจะได้เข็ดหลาบ เลิกอาชีพหลอกลวงผู้สูงอายุ   สมัยนี้สังคมอยู่ยากนะ  ระวังแก๊งคอลเซ็นเตอร์ยังไม่พอ  ต้องคอยระวังพวกหลอกลวงคนแด่ผู้สูงอายุอีก" 

“ ให้ช่วยไหม  ในเมื่อคุณอาเขาห้ามแก  เขาไม่ได้ห้ามฉัน  ฉันจะจัดให้” พูดจบนนท์ก็หัวเราะมีเลศนัย  คงไม่อยากเกินความสามารถเขาหรอก  กะอีแค่เด็กบ้านนอกตัวดำ หลอกได้แต่คนแก่เท้านั้นแหระ     

“ ฉันจะให้บทเรียนแก่พวกที่เที่ยวหลอกลวงคนผู้สูงอายุ”   พูดจบก็หัวเราะพร้อมๆกันอย่างมีควาทสุข   “ตามที่อยู่น่าจะถึงแล้วนะ คงแถวนี้แหระ บ้านไม้เก่าๆต้นไม้ใหญ่ล้อมรอบ ข้างๆตัวมีปลูกผักสวนครัว   เสียงหมาเห่าคนแปลกหน้า  ยังไม่มีเจ้าของบ้านออกมาทักทายเลยว่ามีคนมาหา  ปกรณ์เอ๋ยปากถาม” มีใครอยู่ไหมๆ "  

“เงียบจังสงสัยคงนอนหลับกลางวันหรือเปล่า   พวกที่ชอบใช้เรือนร่างหากิน ขึ้เกียจจะตาย ”  ระหว่างที่สองหนุ่มคุยกันอยู่นั้น  ก็ปรากฏร่างหญิงสาว หน้าตาสวยคม หุ่นอรชร มีเครื่องหน้าที่ดูสวยงามลวตัวทั้งจมูก ปาก ตา  ผิวพรรณ เนียน ใส ดูไม่เหมือนคนบ้านนอกบ้านนาเลย ส่วนรูปร่างเอวบาง หน้าอกอวบอิ่มใหญ่เกินตัว  ผมยาวถักเปียสองข้าง  ถือตระกล้าผักชึ่งคาดว่าคงเก็บมาจากหลังบ้าน  เธอมองมายัง2หนุ่ม ด้วยความหวาดระแวง พร้อมตั้งท่าเตรียมพร้อมวิ่ง เพราะผู้มาเยือนไม่ใช่คนแถวบ้าน  หรือจะเป็นพวกลักพาเด็กผู้หญิงไปขาย  

“ มาหาใคร” 

“ บ้านยายพุดหรือเปล่า  ฉันมาหายายพุด” 

“ยายไม่อยู่” เพียงออตอบไป แต่ไม่ได้บอกว่ายายได้เสียชีวิตไปแล้ว พึ่งทำบุญให้คนตายเสร็จเมื่อวันก่อน  อย่างน้อยที่มาเยือนได้เข้าใจว่านี้มีคนอยู่หลายคน ไม่ใช่แค่เธอคนเดียว

เด็กอะไรน่าตาก็ดีแต่ปากไม่ดีเลย พูดกับผู้ใหญ่ไม่มีหางเสียง  นนทวีคิดในใจ 

“งั้นรู้จักคนชื่อเพียงออไหม ”  ปกรณ์ตาม

“ มีไรกับหนู”  เธอถามด้วยความกลัว 

ปกรณ์คิดในใจ แม่นี่เองเพียงออ ก็สวยใช้ได้ พ่อตาถึงนะ หาช้างเผือกในป่าเจอได้ไง 

พ่อให้มารับเธอ หมายถึง คุณทรงพล  เดชวิหาร ให้มารับเธอไปกรุงเทพ 

“ หนูไม่ไปหรอก  ถ้าเขาอยากให้ไปทำไมไม่มารับเอง ” 

“ไปถามพ่อเองสิ  แต่บอกให้ก็ได้ พ่อเดินทางไกลไม่ไหว เลยให้ฉันมารับเธอ” 

“พวกคุณกลับไปเถอะ หนูไม่ไปหรอก”  พูดจบเธอก็เดินเข้าบ้านไม่สนใจหนุ่มหล่อทั้งสองแม้เพียงนิด  ในใจก็รู้สึกสงสัยทำไมยายให้ไปอยู่กับใครก็ไม่รู้  ก่อนยายเสียได้โทรศัพท์ หาที่อยู่ในกรุงเทพ แล้วคุยกันนานสักพัก ซึ่งขณะเธอได้ออกไปคุยกับพยาบาลด้านนอก เลยทำให้ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร แต่ยายว่าเขาเป็นดี  เขาจะเลี้ยงดูเธอเป็นอย่างดี ยายจะได้ตายตาหลับ   หลังจากยายคุยโทรศัพท์วันรุ่งขึ้นยายก็ได้จากเธอไปอย่างไม่มีวันกลับ 

“เธอเป็นหลานยายพุดใช่ไหม ยายพุดโทรหาพ่อฉันให้มารับเธอไปอยู่ด้วย  แล้วนี่ยายพุดไปไหนเสียละ เรียกมาคุยกันหน่อย  ฉันไม่มีเวลามากนักนะ " ปกรณ์พูดด้วยความหงุดหงิดอารมณ์เสียเพราะเหนื่อยและอยากรีบเข้าที่พัก  เขายอมรับว่า หญิงสาวตรงหน้ารูปร่างหน้าตาดี ถ้าพ่อไม่สั่งห้ามเขาคงรวบหัวรวบหางตัดปัญหาไปอีกเปาะนึงได้ 

“ นี่เธอ พวกฉันมาไกลนะ   ฉันไม่รู้ว่าเธอกับคุณอาจะอะไรกันยังไง เธอควรไปคุยกันให้รู้เรื่อง พวกฉันมาทำตามคำสั่งคุณอา นี่ก็เดินทางมาทั้งวัน พวกฉันก็เหนื่อย ต้องการที่พัก เธอรีบมากับพวกฉันเถอะ  จะเข้าไปนอนในเมือง  จะมืดจะค่ำแล้ว จะมาลีลาอะไรอีก" 

นนทวี พูดบ่นเพราะต้องการเอนกายพักผ่อนในโรงแรมหรูๆ  เพราะล้าจากการเดินทางมาทั้งวัน 

“ยายเสียแล้ว หนูไม่ไปกับพวกคุณหรอกนะ  ” พูดเสร็จพร้อมกับปิดประตูบ้านเก่าๆลง  โดยไม่สนใจผู้มาเยือนเหมือนเช่นเคย  นนทวี กับปกรณ์ อึ้งเมื่อรู้คำตอบ  เป็นอย่างนี้นี่เอง  ยายคงขายหลานให้กับพ่อของเขาก่อนที่ตัวเองจะตาย   

“นี่ เธออยู่คนเดียวใช่ไหม  แล้วถ้าเธอไม่ไปกับฉันเธอจะอยู่ยังไง  อายุเท่าไหร่แล้วตอนนี้”

“มันไม่ใช่ธุระอะไรของพวกคนนะที่จะมาถามเรื่องส่วนตัวของคนอื่น ไม่มีมารยาท”

เพียงออพูดเสร็จพร้อมค้อนให้สองหนุ่มที่ถามโน่นนี่นั่นกับเธอ พร้อมวิ่งหนีเข้าบ้านด้วยความกลัวจะถูกชายหนุ่มอุ้มขึ้นรถเอาไปด้วย เพราะเธอรู้ดีว่ายายตกลงกับคนปลายสายทาวโทรศัพท์ไว้แล้ว ยังไงเธอก็ต้องไปอยู่กับพวกเขา   ด้วยความที่เธอเกิดที่นี่ อยู่กับยายมาตั้งแต่เกิด แม่เสียชีวิตเพราะอุบัติตอนเธอ3ขวบ  ส่วนพ่อยายไม่เคยบอก และเธอก็ไม่เคยถาม  จนเมื่อยายมาเสียชีวิตลง เธอด้วยวันเพียง19 ปี  จะอยู่ลำพังคนเดียวในบ้านไม้หลังเก่าที่ปลวกกินไม่รู้ว่ามันล้มครืนลงวันไหน  เพื่อนบ้านข้างเคียงจากก็ห่วงใย แถมยังมีลูกชายกำนันที่เป็นนักเลงหัวไม้ที่คอยมาว่าทำหมาหยอกไก่พร้อมจะเอาทำเมีย  

“เอ้ย ไอ้เด็กบ้า ” นนทวี สบถ อย่างหงุดหงิด  หันไปทางปกรณ์ เชิงถามว่าจะเอายังไงต่อ

ทั้งคู่พยักหน้าพร้อมกัน  พร้อมกับก้าวไปดึงประตูไม้เก่าๆที่ไม่ต้องออกแรงมากมันก็หลุดติดมือปกรณ์ออกมา 

หญิงสาวตกใจกรีดร้องตกใจ ขอความช่วยเหลือ  “ ช่วยด้วยจ้า เจ้าข้าเอ้ยช่วยหนูด้วยมีผู้ร้ายมาปล้นหนู ช่วยด้วยๆ ” นนทวี และปกรณ์ นึกโมโห เด็กบ้าจะร้องทำไม ก็จะพาไปหาผู้ใหญ่ใจดีเขาจะเลี้ยงต้อยไว้ ทำเป็นร้องโวยวาย  นนทวี  เข้าไปอุ้มหญิงสาวพร้อมเอาปิดปากหญิงสาวไม่ให้ร้อง   ส่วนหญิงสาวเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เพราะไม่คิดว่ากลางวันแสกๆโจรจะมาปล้นเอาเงินเธอ ซึ่งมีอยู่ติดตัวไม่ถึงสามร้อยบาท  เพราะเธอมีรายได้จากการขายผักวันละไม่กี่ แถมเธอพึ่งจ่ายค่าไฟฟ้าไป สี่ร้อย บาท  พอเธอดิ้นหลุดมือจากนนทวีได้เธอกรี๊ดดด ลั่นบ้าน นนทวีด้วยความเหนื่อยจากเดินทางไกล แถมเมื่อคืนก็จัดแพตตี้จนขาแทบไม่มีแรง  เขาจึงเข้าไปรวบกอดหญิงพร้อมสั่งให้ปกรณ์เอาผ้ามาปิดปากแม่สาวน้อยคนนี้ที บอกหนวกหู เมื่อปกรณเอาผ้าปิดปากหญิงสาวเรียบร้อยแล้วเขาจึงอุ้มเธอขึ้นรถ  ปกรณ์ทำหน้าที่พลขับ  มุ่งสู่ตัวจังหวัดเพื่อหาที่พักค้างคืน  

“ ถึงโรงแรมแล้วเอาไงดี " ปกรณ์ถาม

“เปิด2ห้อง ฉันจะนอนกับยัวตัวแสบนี่ แกนอนคนเดียว ไป ”  นนท์สั่งเพื่อน  

“ หรือจะให้แม่นี่นอนคนเดียว  คงหนีไปแน่นอน” นนท์เสริม

“แกเอาอยู่แน่นะ”  ปกรณ์ย้ำกลัวเพื่อนทำงานพลาด

“อืม  จับมัดผู้ในห้องน้ำ หนีได้ก็หนีไป ” ตอบเพื่อนด้วยความมั่นใจ 

“เออ อย่าให้หนีไปได้ก็แล้วกันขี้โดนพ่อตัดจากกองมรดก” 

ส่วนหญิงตกใจกลัวสุดขีด  เธอไม่รู้อะไรมาก  ก่อนยายเสีย ยายสั่งให้ไปอยู่กับคนคนนึงที่กรุงเทพ เธอไม่รู้หรอกว่าทำไมยายถึงอยากให้อยู่กับใครก็ไม่รู้ แถมยังมาลักพาตัวเธอมาแบบนี้ 

“ ไปกินข้าวก่อนละกัน ” นนท์เอ๋ยขึ้น  เพราะทั้งคู่ยังไม่ไรตกถึงท้องเลยหลังจากมื้อเที่ยงที่พวกเขาแวะกินระหว่างทาง

“แล้วยัยเด็กนี่ละเอาไง  เอาไปด้วยคงแหกปาก ตำรวจคงได้แห่มาเชิญไปโรงพักทั้งคู่แน่  ข้อหาลักพาตัว  หรือจะโดนข้อหาพรากผู้เยาว์ไปด้วยอีกกระทง”  พูดจบนนท์ก็หันไปมองหน้าหญิงสาว เมื่อพิจารณาดูแล้ว  หน้าตาสวยคม ปากจมูก ตา ช่างรับกับใบหน้าหาที่ติไม่ได้  แถมทรวดทรงองเอว น่าดึงดูด จนใจเชาเต้นตุ๊บๆ  ทำให้เขาสบัดหน้าเพื่อเรียกสติตัวเอง  คงอย่างนี้นี่เอง พ่อของปกรณ์ถึงต้องให้ไปรับมา   ปกรณ์บอกเขาว่าหญิงสาวอยู่คนเดียว  เพราะยายพึ่งเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง 

นนทวี หันไปทางหญิง " นี่เธอ มาทำข้อตกลงกัน ถ้าฉันเอาผ้าปิดปากออกห้ามแหกปากร้อง ตกลงไม ถ้าไม่ตกลงก็จะถูกมัดมือ มัดเท้าปิดปากแบบนี้จนกว่าจะถึงกรุงเทพ  หญิงสาวคิดว่าถ้าถูกมัดแบบนี้คงแย่แน่ ทางที่ดีหาทางให้เขาปล่อยเธอจากพันธนาการบ้าๆพวกนี้ก่อน แบะค่อยคิดหาทางหนี   เธอจึงพยักหน้าเป็นเชิงสัญลักษณ์ว่าตกลง    เมื่อเข้าใจตรงกันแล้วนนทวีจึงปลดผ้าที่ใช้มัดมือมัดเท้าและผ้าที่ปิดปากหญิงสาวออก 

เมื่อหญิงสาวได้รับอิสระจากผ้าที่เขาใช้มัดเธอแล้ว     เธอพุ่งตัวเข้าใส่นนทวีเหมือนหมาบ้า  แกพวกโรคจิต  พวกแกจับฉันมาทำไม  พร้อมกับทุบตีนนทวีอย่างรุ่นแรง   ส่วนนนทวีนั้นกำลังอึ้งตกใจกับการกระทำของหญิงสาว รีบรวบมือทั้งสองข้างหญิงสาวไพล่หลังล๊อกด้วยมือที่แข็งแรงของเขาข้างเดียว   ส่วนหญิงสาวเมื่อถูกจับมือไพล่หลังไว้ ทำให้หน้าอกอวบสอวข้างเด้งชูชี้หน้าชายหนุ่มระยะเกือบชิดใบหน้าหล่อคม เพราะที่นั่งด้านหลังคนขับพื้นที่ไม่ได้กว้างพอสำหรับคนสองคนต้องนั่งเผชิญหน้ากัน 

“ฤทธิ์เยอะจริง  เอาไงไอ้กร ปล้ำในรถนี่เลยไหม  มึงขับรถไป ไม่ต้องหันมามอง  ”

พูดเสร็จชายหนุ่มก็ขยับเพื่อปลดเข็มขัดกางเกง   หญิงสาวตกใจกลัวสุดขีด  จึงร้องไห้พร้อมตระโกนให้คนช่วยเหลือ  “ ช่วยด้วยๆ  อย่ามาทำฉันนะไอ้โรคจิต ฮือๆๆ" 

“ เบาๆนะนนท์  เดี๋ยวของชำรุด ถึงมือพ่อ หัวแกจะแตกก็ได้55” ปกรณ์พูดด้วยสนุก เพราะรู้ว่าเพื่อนรักจะสายโหด สายดุ  แต่ไม่เคยปล้ำผู้หญิงมาก่อน เพราะระดับเขามีแต่ผู้หญิงวิ่งมาเสนอเองไม่เว้นแต่วัน  

“ก็ได้ ปล่อยหนูก่อน  ” หญิงสาวรับคำ

“เอาให้แน่นะ ถ้าทำแบบเมื่อกี้นี้อีกจะจูบให้ปากเจ่อเลย" พูดแล้วหัวใจชายหนุ่มก็พองโต 

ส่วนหญิงสาวก็หน้าถอดสีเพราะเธอยังไม่เคยมีประสบการณ์  ด้วยวัยสิบเก้าปีเศษ อยู่กับยายมาตลอดไม่เคยนอกลู่นอกลอย เชื่อฟังยายพูดมาตลอด  ฝ่ายชายเองก็เริ่มรู้สึกแปลกๆเมื่อสัมผัสตัวหญิงสาว เขาไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน เขาผ่านหญิงสาวมามากมายทำไมแค่ได้ใกล้ชิด หรือแค่สัมผัสตัวระหว่างทะเลาะกันกับหญิงสาว ร่างกายเขาก็เริ่มมีปฏิกิริยาขึ้นมา     จนปกรณ์ชึ่งเป็นชายด้วยกันยังรู้สึกว่าเพื่อนเขาแปลกๆ  หรือว่า เพื่อนเขาจะแพ้ทางหญิงสาวคนนี้เสียแล้ว 

“นี่เธอห้ามโวยวายนะ  เดี๋ยวจะพากินข้าวก่อน   จำไว้เลยนะห้ามแหกปาก อย่าคิดว่าจะมีคนมาช่วยได้ เพราะฉันจะบอกทุกคนให้รู้ว่าเธอเป็นญาติห่างๆของฉันใจแตกหนีตามผู้ชายมา จนพวกฉันต้องมาตามกลับบ้าน เข้าใจนะห้ามพูดอะไรทั้งนั้น  ไป ลงไปกินข้าวได้แล้ว "

นนท์พูดเสร็จก็เปิดประตูรถ  พร้อมกับดึงแขนหญิงสาวให้เดินตาม  การได้จับแขนหญิงสาวทำให้เขามีความรู้สึกดี ส่วนหญิงสาวก็หน้าแดงเขินอายเมื่อชายหนุ่มหน้าคมเหมือนฟ้าประทานเดินจับแขน  คนไม่รู้คงคิดว่าหนุ่มสาวควงคู่กันมากินข้าว จนปกรณ์เอ๋ยแซวเพื่อน

“พาแฟนมาดินเนอร์หรือคุณนนท์” พูดแล้วยิ้ม  แต่ในใจก็ยังเสียดายความสาวความสวยของหญิงสาวแรกรุ่นนางนี้ ที่ต้องใช้ร่างกายให้ชายแก่อย่างบิดาของเขา

ทั้งสามเข้ามาในนั่งในร้านอาหารที่ขึ้นชื่อในย่านนี้ 

“ อยากกินอะไรก็สั่งเลย” พร้อมกับยื่นเมนูอาหารให้หญิงสาว 

“ลุงสั่งเลยค่ะ หนูกินอะไรก็ได้”  หญิงสาวบอกนนท์คนที่ยื่นเมนูให้

ชายหนุ่มกำลังดื่มน้ำ ถึงกับพุ่งออกจากปาก เมื่อมีคนเรียกว่าลุง   เขาถึงกับคิดว่านี่เขาแก่เป็นลุงแล้วเหรอ พร้อมกับมองสาวสวยตรงหน้า หน้าตาสวยคม หุ่นสวยงามมีหน้าอกหน้าใจที่ชวนมอง เอวคอดกินน่าฟัดชะมัด แต่ไม่ติดว่าคุณอาพ่อของเพื่อนรักกำชับลูกชายไว้ เขาคงทางเคลมแม่สาวน้อยดวงตากลมโตไปแล้ว  

“ มาฉันสั่งเองนะ   ใครจะเอาอะไรเพิ่มที่นอกเหนือจากนี้ฉันสั่ง ก็ให้สั่งเพิ่มเองเลยนะ พร้อมกับแซวเพื่อนรักว่า  อ้าวลุงไม่สั่งเหรอ  มองหน้ากันอย่างเดียวมันไม่ช่วยให้ท้องอิ่มได้นะ”  นนทวี กับ เพียงออ  เหลือบมองหน้ากัน เผอิญสบตากันทำให้ต่างฝ่ายต่างหลบตากันอย่างเขินอาย  ชายหนุ่มแอบเผลอใจให้กับสาวน้อยใบหน้าหวานไปตั้งแต่ตอนไหน  หรือช่วงที่กอดรัดฟัดเหวี่ยงตอนแม่สาวน้อยอาละวาดโวยวายจะกลับบ้าน   แค่สัมผัสนั้นไม่น่ามีผลต่อหัวใจได้นะ  เขาก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยกับผู้หญิงซะที่ไหน   ถามว่าคืนไหนที่เขาไม่ยุ่งกับผู้หญิงนั่นดูจะง่ายกว่า เพราะเขาตอบเลยว่าไม่เคยนอนคนเดียวสักคืน   เพราะทุกคืนจะมีหญิงสาวมาขอนอนด้วยทุกคืนต้องคอยหลบหลีกให้ดีไม่งั้นรถไฟชนกัน   

กับข้าวมาเสริฟวาง หน้าตาน่าทาน จนสาวสวยตากลมโตท้องร้องเพราะความหิว  ชายหนุ่มมองกันด้วยความขบขัน   

“ ถ้าหิวแล้วก็กินกันเถอะ  จะได้พูดคุยกันเสียที  ฉันเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”  ปกรณ์พูด

" ฉันชื่อ ปกรณ์ ลูกคุณพ่อทรงพล คนที่ให้ไปรับเธอมาอยู่ด้วย  และนี่คุณนนท์เพื่อนฉัน เจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่ในตลาดหลักทรัพย์ตอนนี้ พูดไปเธอก็ไม่รู้จักหรอก

“ฉันมาทำบ้าอะไรที่นี่  แทนที่จะนั้งบริหารเงินพันล้าน  แต่ต้องมานั่งจับเด็กสาวรุ่นๆกลัวจะวิ่งหนีนี่นะไอ้กร” พูดจบหันไปทางเพื่อนรัก  เข้าใจความรู้สึกของปกรณ์และคุณอาคงไม่อยากให้ใครรับรู้เรื่องอย่างว่า  แก่ขนาดนี้ยังต้องการเด็กสาวๆสวยๆมาบำเรอกาม  คงเป็นกรรมของคุณอา และความต้องการของแม่สาวน้อยข้างๆนี้แหระหากไม่เต็มใจ คุณอาแก่ๆขนาดนั้นจะทำไหวเหรอ    ส่วนตัวเขาก็แค่มาเป็นเพื่อนและถือโอกาสนั่งรถตากลมสูดโอโซนธรรมชาติเข้าปอดก็แค่นั้นเอง   แค่นั่นเองหรือนนทวี  แน่ใจนะว่าไม่คิดเกินเลยกับเด็กนี่  นึกแล้วหน้าแดงถึงใบหูโดยไม่รู้ตัว  

“ กับข้าวเพ็ดหรือนนท์  ดูแล้วไม่มีเมนูไหนที่เผ็ดนะ ” ปกรณ์ถามโดยไม่ต้องการคำตอบ 

“แล้วเราอายุเท่าไหร่  เรียนอยู่ชั้นไหนแล้ว” ปกรณ์เริ่มคำถามแบบผู้ใหญ่คุยกับเด็ก

เพียงออ เริ่มมีความรู้สึกไว้ใจให้กับปกรณ์ โดยไม่รู้สาเหตุ อาจเป็นเพราะปกรณ์มีหน้าที่ขับรถ ไม่ได้นั่งอยู่เฉยๆเหมือนกับคนบ้าชื่อนนท์ หน้าตาก็หล่อ แต่ชอบถึงเนื้อถึงตัว  คงทำกับผู้หญิงคนอื่นๆจนชิน พอเห็นเธอขัดขืนเขาก็เอาแต่กอด   เหมือนจ้องจะกอดเอากอดเอา   คิดถึงแล้วเพียงออกับหน้าแดงไปถึงไปหู  

“ อ้าว นี่อีกคน  เผ็ดอีกคนรึไง  หน้าแดงไปถึงใบหูทั้งสองคน   ฉันก็กินทุกจานนะ ไม่มีเผ็ดสักอย่าง    แล้วยังไงจะไม่คุยกันรึไงแม่คุณ ถามก็ไม่ตอบ" พูดเสร็จหันหปถามเพียงออ  

“ หนูชื่อเพียงออ อายุสิบเก้าปีค่ะ ” 

“เรียนที่ไหน จบอะไรมา” 

“หนูจบ ปวส  มาคะ   ไม่ได้เรียนต่อ ออกมาทำงานเป็นเสมียนในโรงงานของกำนัน  หาเงินช่วยยายรักษาตัวค่ะ  ก่อนที่ยายจะเสีย ยายบอกว่าจะมีคนมารับไปเลี้ยงดู ยายให้ไปอยู่กับพวกคน  แต่หนูอยากอยู่บ้าน หนูคิดถึงยาย"  พูดจบก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมา จนโต๊ะข้างๆหันมามอง   

ปกรณ์หันมาทางนนท์  จึงส่งสัญณาญ ให้นนท์พาหญิงสาวไปรอที่รถ ส่วนตัวเองรีบเรียกเด็กมาเก็บค่าอาหาร ก่อนที่โต๊ะข้างๆจะเรียกตำรวจมา ทุกอย่างอาจจบเห่    ระหว่างนั้นมีเสียงเรียกเข้า  เขาจำเป็นต้องรับสาย ."สวัสดีครับพ่อ   ได้ตัวมาแล้วครับ  ยังคุยไม่ได้ครับ  อยู่คนละที่   …อยู่กับนนท์ครับ   นนท์มาด้วยครับ  ครับพ่อครับ"  จากนั้นปกรณ์ก็รู้สึกน้อยใจผู้เป็นบิดา เห็นผู้หญิงรุ่นหลานดีกว่าลูกตัวเอง   และห่วงความรู้สึกของแม่  แม่จะเสียใจแค่ไหนถ้ารู้ว่าพ่อจะทิ้งแม่ไปหาเด็กสาวๆ 

“ มาเสียที พึ่งจะหยุดร้อง  จะบ้าตาย กูต้องมาคอยเลี้ยงเด็กขี้แยเหรอว่ะไอ้กร ”

นนท์ว๊ากใส่เพื่อน  พร้อมบอกเพื่อนให้รีบออกรถ เข้าที่พัก ระหว่างทางเพียงออ น้ำตาไหลเพราะคิดถึงยาย  ส่วนความกลัวที่ต่อชายหนุ่มนั้นเริ่มไม่แน่ใจว่า เป็นความรู้ยังไงกันแน่  กับปกรณ์เหมือนเขายังเกลียดๆเธออยู่   กับนนททวี เหมือนเขามีอะไรในดวงที่ยังไม่รู้ว่าคือความรู้สึกแบบไหน   เวลาเขาจับแขนเธอเหมือนมีไฟสปารคแปลกๆ   แต่ช่างเถอะ สองคนนี้คงไม่คิดร้ายกับเธอแน่นอน  รถเลี้ยวเข้าที่พักแล้ว  สองหนุ่มลงรถพร้อมสะพายของใช้ส่วนตัว นนท์ก็จับกระเป๋าใบใหญ่ใส่เสื้อผ้าก็ดึงขึ้นลากเดินตาม อีกมือก็จูงมือสาวน้อยให้เดินตาม  เข้าไปเชคอิน  “สวัสดีค่ะ เปิดกี่ห้องค่ะ  ” เพราะเห็นเดินมาสามคน  คงไม่นอนห้องเดียวกันสามคนหรอกนะ 

“ สองครับ” ปกรณ์ตอบ  หญิงสาวคิดในใจคงให้เธอนอนคนเดียว ส่วนผู้ชายตงไปนอนด้วยกัน  ที่เขาพูดก่อนไปกินข้าวว่าจะให้ปกรณ์นอนคนเดียวส่วนเขาจะนอนห้องเดียวกับเธอแล้วตัวให้นอนในห้องน้ำ  คงเป็นการพูดขู่กลัวเธอหนี ตอนนี้เธอไม่พูดไม่โวยวายแล้ว เขาคงให้เธอนอนคนเดียว  ดีเสียอีกเธอจะได้มีเวลาคิดหาทางหนีทีไล่ คิดแล้วเผลอยิ้มที่มุมปาก  โดยที่นนทวีหันไปมองพอดี   ทำให้เข้าอดยิ้มตาม  เมื่อได้คีการ์ดมาแล้ว ปกรณ์ส่งให้เพื่อนรักหนึ่งใบ “ ห้องเก้าศูนย์สี่  ของฉันห้องเก้าศูนย์ห้า แกไปนอนกับเพียงออ  ส่วนฉันไปนอนคนเดียว คืนนี้จะเรียกเด็กมานวดสักหน่อยเหมื่อยมาทั้งคืนแล้ว"

“เมื่อคืนแกไปทำอะไร อยากบอกนะว่าแกขโมยคาบไก่ฉันไปกินแล้ว  ” 

“ไอ้นนท์ แกไม่กินไก่วัด กูก็สงสารไก่  ถ้าไม่จับกินมันก็จะถูกคนขโมยไปกินอยู่ดี  กูก็กิน ก็อร่อยดีนะ แต่ว่าไก่มันแก่เคี้ยวเหนียวหน่อยแต่ก็อร่อยไปอีกแบบ” 

“พูดมากนะมึง  จะไปไหนก็รีบไป” 

“คุณลุงคะ หนูขอนอนอีกห้องได้ไหมค่ะ”  หญิงสาวพูดกับเขาแบบตรงๆ  เพราะหล่อนคิดว่าคนเดียวน่าจะดีกว่าปลอดภัยกว่า

“ ไม่ได้ เธอหนีไป ฉันก็ต้องไปตามหาเธออยู่ดี เสียเวลาฉัน” พูดจบใบหน้าก็บึ้งตึงไม่รู้ว่าไม่พอใจอะไรขึ้นมา 

ชายหนุ่มเปิดประตูด้วยคีการ์ดเข้ามาในห้อง   หญิงสาวเดินเข้ามาแบบกล้าๆกลัว  ชายหนุ่มวางกระเป๋าเดินทางลงบนเตียงนอนใหญ่ แล้วหันไปดึงแขนหญิงสาวเข้ามาในห้องก่อนที่จะปิดประตูด้วยเสียงอันดัง  หญิงสาวตกใจสุดขีดร่างบางปลิวตามแรงเหวี่ยงของชายหนุ่มก้นกระแทกบนเตียง “โอ้ยยย  ลุงจะดึงแรงทำไมคนเจ็บนะ”    ชายหนุ่มมองหน้ารู้สึกเจ็บจุกที่คอเมื่อภาพถ้าสาวน้อยคนนี้อยู่ในอ้อมกอดคุณอาทรงพลผู้ซึ่งเป็นเพื่อนรักตั้งแต่รุ่นพ่อมายังรุ่นลูก  อารมณ์แห่งความโกรธที่ไม่รู้สาเหตุว่าเพราะหล่อนคือตัวปัญหาให้ครอบครัวเพื่อนแตกร้าว หรือ หล่อนคือตัวปัญหาหัวใจของเขากันแน่  

“ลุงๆ จะให้หนูนอนไหน” 

“ก็นอนบนเตียงนี่แหระ  ” 

“แล้วลุงจะไปนอนไหน” หล่อนถามด้วยความเป็นห่วง 

“ ก็นอนบนเตียงนี่ไง ขนาดคิงไซส์ ไม่พอนอนเหรอ  หรือว่าชอบนอนกับคนแก่ๆคราวพ่อ” 

“ลุงพูดอะไร หนูไปนอนกับคนแก่คราวพ่อตั้งแต่เมื่อไหร่” 

พูดกับตั้งท่าเอาเรื่องคนพูดจาต่ำๆกับเธอแบบนี้ได้ยัง

“ ฮ่าๆๆ ทำสะดิ้งไปเถอะ แม่ตัวดี ทำตัวร่าน ตั้งแต่ยังเด็ก ถามจริงเถอะ กี่คนแล้วละ” 

เพียงออถึงกับสะดุ้งกับค่ำพูดหยาบคาย เธอจับหมอนได้ถึงกับเหวี่ยงไปเข้าหน้าชายหนุ่มเต็มๆ ตามด้วยรีโมททีวี รีโมทเครื่องปรับอากาศ  ชายหนุ่มหลบเป็นพัลวัน  

“หยุดบ้าได้แล้ว ไปอาบน้ำ” ชายหนุ่มตวาดด้วยเสียงอันดัง  หญิงสาวหยุดตกใจเสียงเล็กเป็นลม  คนอย่างเธอเหรอจะกลัวคน ขนาดลูกชายกำนันที่คอยเทียวไร้เทียวขื่อ  ยังโดนเธอเอาคืนด้วยหนังสติกมาแล้ว มีหรือกะอีแค่ตาลุงคนนี้จะเธอจะสู้ไม่ได้  อย่างน้อยถึงแม้เธอจะเจ็บตัวบ้าง แต่เขาก็ต้องเจ็บเหมือนกัน จะเจ็บมากหรือเจ็บน้อยเขาก็เจ็บ  ไม่รู้เธอคติอะไร   เธอจึงตวาดกลับด้วยโมโหที่คนปากเสียมาพูดจาหยาบคายกับเธอแบบนี้ได้ยังไง “ไอ้ลุงบ้า ไอ้ลุงปากเสีย ไอ้ลุงผีทะเลไอ้ลง” ยังพูดไม่ทันขาดคำ ชายหนุ่มรวบตัวหญิงมากอดจูบอย่างลืมตัว  หญิงสาวต่อสู้ด้วยมือที่มือสองข้างทุบตีต้นแขน ทุบเพื่อหยุดการกระทบของเขา  การจูบของชายหนุ่ม ลิ้นพันกันจนหญิงแกล้งยอม พอชายหนุ่มเผลอก็กัดริมฝีปากชายหนุ่มอย่างแรงเลือดสาด แดงเปื้อนปากเธอ  “ โอ้ย  ไอ้เด็กบ้า  เจอดีแน่” ชายหนุ่มถอนปากออกจากปากสาวน้อย ความเจ็บที่ถูกเมื่อครู่ทำให้เขาได้สติ   ยกมือเช็ดเลือดเปื้อนปากตัวเอง  พร้อมกับชี้หน้าหญิงสาว ที่ยืนตกใจกลัวจนหน้าซีด  จากนั้นหญิงสาวกลัวตนเป็นลมล้มพับไปบนเตียง   

“ อ้าว เห้ย  เก่งนักไม่ใช่เหรอ  ไหง๋ มาเป็นชิ่งหนีไปแบบนี้ละ  แม่คนเก่ง”   พูดจบชายหนุ่มเดินมาเขย่าตัวหญิงสาว  “ตื่นๆ แม่ตัวดี  สงสัยช๊อกไปจริงๆ  เวรกรรมอะไรของกูว่ะที่ต้องมาดูแลเด็กบ้านี่ว่ะ”  พูดจบจึงโทรศัพท์ขึ้นมา

  “ไอ้กร  ยัยเด็กตัวดีของคุณอาเป็นลม นอนอยู่บนเตียงนี่ ทำไงต่อว่ะ”

“ไอ้นนท์แกปล้ำเด็กพ่อกูจนสลบไปเลยเหรอว่ะ ไอ้เพื่อนเอ้ยมึงจะรีบหักโหมไปทำไม  เดี๋ยวพ่อกูรู้ก็อดมรดกพันล้านหรอกมึงง ไอ้เพื่อน@#฿%%  ” ปกรณ์ด่าเพื่อนไปเพราะกลัวเสียมรดกที่พ่อขู่ไว้ 

“ ช่วยมาดูที  ตอนนี้ด้วย ” 

“เออ กำลังไป ” ปกรณ์ พูดจบก็เดินมาเคาะห้องเพื่อนที่อยู่ติดกัน  

“ เข้าไปดูเลย   เด็กบ้าอะไรชอบใช้ความรุนแรง ” 

ปกรณ์ เข้ามายืนดูตรงหน้าเพียงออ  เมื่อเจอเลือดนนท์ที่เพียงออกัด เขาถึงกับอุทานด้วยความตกใจ" เห้ย นี่มึงรุนแรงถึงกับเลือดตกยางเลยเหรอไอ้นนท์ ไอ้เพื่อนชั่ว  ยังไงก็เป็นผู้หญิงนะ  ถึงจะใช้ร่างกายหาเงินแต่ไม่ใช่ว่าใครจะทำร้ายเขาได้นะมึง " 

เมื่อนนทวี ได้ยินเพื่อนด่าขนาดนี้เขาถึงกับเดินมาหยุดตรงหน้าปกรณ์ พร้อมชี้ให้ดูปากบวมเจอ พร้อมคราบเลือดทียังไหลซิบๆ อยู่   

“กูก็แค่แกล้งแย่เล่น หล่อนดันโกรธ ปาข้าวของเกลื่อนเต็มห้องเห็นไหมนั่น ” พร้อมกับชี้ให้ร่องรอยสงครามย่อยๆที่พึ่งเกิดขึ้น 

“ ก็แค่สั่งสอนไม่ให้เป็นเด็กเจ้าอารมณ์ กดจูบไปแปบเดียว  เจ้าหล่อนถึงกับกัดปาดกูจนเลือดอาบนี่เห็นไหม” พร้อมชี้ที่ปากให้เพื่อนดูอีกที 

ปกรณ์ถึงกับกลั้นขำ  ตอนนี้ไม่มีเวลามาขำไอ้คนก่อเรื่องแล้ว   ต้องรับช่วยแม่เสือน้อยจอมดุคนนี้ให้ฟื้นขึ้นมาก่อน    จากนั้นจึงไปเอาผ้ามาเช็ดหน้าเช็ดตา พร้อมเรียกพนักงานโรงแรมขอยาดม เครื่องปฐมพยาบาลเบื้องต้นมาช่วยหญิงสาว  จากที่เช็ดหน้าเช็ดตาแล้วหญิงสาวค่อยๆลืมตาขึ้นมา   มองเห็นปกรณ์ชายหนุ่มที่กำลังเช็ดหน้าให้เธอเบาๆ เพื่อเธอจะได้สบายตัว  เธอจึงขึ้นนั่ง ด้วยความหวาดกลัว มองไปทางชายหนุ่มตัวต้นเรื่อง   ชี้ไปทางนนทวี พร้อมพูดว่า  “ ลุงคนนั้นจะปล้ำหนู ช่วยหนูด้วย”  ปกรณ์ฟังถึงกับกลั้นขำไม่อยู่  “ อย่าไปถือสามันเลย  มันจะแกล้ง  ก็เลยพลาดทำหนูตกในจนเป็นลมไปหน่ะ  เมื่อกี้มันบอกฉันเองว่าหนูปาข้าวของ  ”

หญิงสาวหน้าจ๋อย ก็จริงตามที่เขาพูด มันจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ถ้าเธอไม่วีนเขาก่อน 

“ สรุปจะเอายังไง  ฉันไปห้องนายนะกร  แกก็มานอนเห็นนี้เฝ้าเด็กของพ่อนายไว้เองนะ ฉันเบื่อเด็กบ้าคนนี้แล้ว  เจ็บปากไปหมดแล้ว” 

พูดเสร็จพร้อมเดินไปหยิบของใช้ส่วนตัวเพื่อจะไปนอนห้องของปกรณ์แทน

“ไม่นะไอ้นนท์ กูยังไม่ว่างใช้ห้องอยู่ ” ปกรณ์รีบห้ามเพื่อน เพราะเขากำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกับสาวสวยที่เขาเด็กทีโรงแรมจัดมาให้สองคน 

เมื่อนนทวีได้ยินดังนั้นก็เข้าในสถานการณ์  เขาผ่านมาเยอะ   จึงยอมนอนห้องเดี๋ยวสาวน้อยจอมดุคนนี้ต่อก็ได้ “ เออ ก็ได้ แต่จำไว้นะว่าแกติดค้างฉันสองครั้งแล้วนะไอ้เพื่อน” 

“เมื่อไม่มีไรแล้ว  ขอตัวนะหนู พอดีมีภาระกิจที่ต้องไปทำ  ” พูดเสร็จก็เดินผิวปากอารมณ์ดีออกจาห้องไป   ไม่วายที่สายตาของเพื่อนที่มองด้วยความอิจฉา  

จากนั้นจึงหันมาทางเพียงออ

“ดีขึ้นแล้วก็ไปอาบน้ำจะได้หลับได้นอน ”

“หนูไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนหนูไม่อาบได้ไหมลุง" 

“ใส่เสื้อผ้าฉันไปก่อน ฉันอนุญาต  แล้วเอาเสื้อเธอส่งให้โรงแรมเอาซัก พรุ่งนี้ให้เขาเอาส่งจะได้ใส่กลับ” 

หญิงสาวจึงเข้าไปในห้องน้ำ  สักพักก็เดินออกมา “ ลุงๆไหนละเสื้อผ้าที่จะให้หนูยืมใส่ หนูจะเอาไปใส่ในห้องน้ำออกมาเลย”

“นี่เธอ  ต่อไปอย่ามาเรียกฉันว่าลุง ฉันยังไม่แก่ขนาดนั้น  ห่างกับเธอจะกี่ปีเอง”

“แล้วลุงอายุเท่าไหร่” 

“ สามสิบหก” 

“หนู สิบเก้าปี ก็เยอะอยู่นะลุงห่างตั้งสิบเจ็ดปี  เชียวนะ " 

หญิงสาวแกล้งตอกย้ำ  เพราะเธอเริ่มสนุกที่ได้กวนประสาทผู้ชายคนนี้  ลึกๆแล้วเธอมีความรู้สึกดีกับเขาแต่ด้วยความที่ยังเด็กเธอยังไม่รู้หัวใจตัวเอง เช่นเดียวกันกับชายหนุ่มเขาก็ไม่รู้ใจตัวเองเช่นเดียวกัน  ต่างฝ่ายต่างหาเรื่องกันและกันอยู่ตลอด 

ก๊อก ก๊อก ก๊อกๆ  เสียงเคาะห้องน้ำดังขึ้น “ เพียงออ เสร็จหรือยัง นี่มันนานเกินไปแล้วนะ " 

“ อ้าวลุง ก็ลุงบอกจะให้หนูนอนในห้องน้ำนี่นา”

“ฉันไปบอกเธอตอนไหน  ”

“ตอนอยู่ในรถ ลุงจะให้นอนในห้องน้ำ  ” 

“ อันนั้นฉันพูดขู่เธอไว้กลัวเธอหนี   เลิกพูดมาก  ออกมาได้แล้วฉันจะใช้ห้องน้ำ ”

 เประตูห้องน้ำถูกเปิดออกมาพร้อมหญิงสาวสวยสะพรั่ง  เสื้อเชิตแขนยาวสีขาว ยาวคลุ่มหัวเข่า  ที่ปราศจากชุดชั้นในทั้งข้างบนและข้างล่าง

ชายหนุ่มตาค้าง เพราะตอนที่เข้าไปเป็นเด็กสาวมอมแมมทั้งน้ำหูน้ำตาผมเผ้ารุงรัง

ต่างกับตอนนี้เธอสวยสะอาดตา ผมยาวสยาย ผิวพรรณสวยงาม ในหน้าที่ไร้เครื่องสำอาง เอวคอดกิ่ว  เพราะทำงานหนัก ไขมันส่วนเกินในร่างไม่มี   มีแต่เนื้อหนังที่น่าสัมผัสทุกสัดส่วน

“ลุงๆ หนูจะเอาชุดไปซักที่ไหน  หนูซักเองได้  ไม่กล้าให้คนอื่นทำหรอกนะ ของเราเองน่าอาย”

ชายหนุ่มมองหญิงสาวนึกไปถึงต่อไหน  จนสะดุ้งเมื่อหญิงสาวเรียกชื่อ ย้ำๆ “ลุง ลุงๆ” 

“ ว่าไงนะ ” 

“หนูจะซักผ้าได้ที่ไหน หนูจะซักเอง  ไม่กล้าใช้คนอื่นทำให้มันของๆเรา” 

“ เดี๋ยว เรียกพนักงานโรงแรมมาเอาไปซักให้ ถ้าจะซักก็ชุดชั้นในละกัน เสร็จแล้วก็เอาไประเบียงข้างห้องนะ  มีที่ตากแปบเดียวก็แห้ง เพราะไอจากเครื่องปรับอากาศคอยร้อยลมเป่าแรง อย่าลืมที่หนีบไว้ด้วยละ " 

หญิงสาวรับคำ พร้อมเอาชุดชั้นในไปซักและเอาออกมาตาก  ส่วนชายหนุมเรียกพนักงานโรงแรมให้มาเอาผ้าไปซักพร้อมให้มาส่งพรุ่งนี้ตอนเจ็ดโมงเช้า

เมิ่อห้องน้ำว่างชายหนุ่มก็เข้าไปอาบน้ำชำระร่างกาย  พร้อมส่องกระจกดูปากตัวเอง   พร้อมกับขำตัวเอง   เป็นไปได้ไงโดนผู้หญิงกัด    เมื่อก้าวออกจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูพันรอบเอวหลวม พร้อมกับเช็ดผมที่เขาสระ  สะบัดๆ  หญิงสาวนั่งมองตาค้างเพราะไม่เคยเห็นผู้ชายใส่ผ้าขนหนูพันรอบเอวมาก่อน   ชายหนุ่มมองก็อดขำไม่ได้ เมื่อเจอแววตาที่เสือผู้หญิงอย่างเขาทำไมจะไม่รู้ ว่าหญิงสาวคิดอะไร 

“ อยากลองไหมหนู  ” พูดแล้วอมยิ้มแบบนึกสนุก  

“ไอ้ลุงบ้า  ”พูดเสร็จพร้อมเตรียมเหวี่ยงหมอนไปที่คนปากเจอหน้าตาดี 

“เอ้ย หยุดนะ ถ้าไม่อยากโดนจูบอีก  แต่ไม่เป็นไรนะฉันไม่จูบเธอหรอก เพราะปากฉันเจ็บอยู่    แต่ที่อื่นฉันไม่เจ็บ  ฉันจะเอาทำที่อื่นแทน ฮ่าฮ่า ปาข้าวของมาได้เลยสาวน้อย” 

จากที่จะปา มือชะงักทันที พร้อมกับมองค้อนก้อนใหญ่   เธอจะทำยังไงดี  สงบปากสงบคำดีกว่าจะได้ พูดอะไรก็เปลืองตัว ทำอะไรไปก็เปลืองตัว   นิ่งเสียจะดีที่สุด

“ อ้าวทำไมเงียบไปละหนู” พูดไปพร้อมกับหยิบเสื้อนอน กับกางเกงนอนมาสวมใส่  เขาเตรีมเสื้อผ้ามาเผื่อเวลาอยากอยู่เที่ยวต่อ

เมื่อใส้เสื้อผ้าเสร็จแบ้วก็กระโดดขึ้นบนเตียง โดยที่หญิงยังนั่งอยู่บนเตียง ทำให้เธอโดนเขารวบตัวมากอด มาหอม ฟอดๆๆ 

“ไอ้ลุงบ้า อยากโดนกัดอีกไหม  ” ว่าเสร็จก็อ้าปากพร้อมกัดลงบนไหล่เขาทันที  ชายหนุ่มหลบทันที  ไม่ได้กินเขาหรอกมันกระดูกคนละเบอร์ นังหนู 

ฝ่ายหญิงรู้ตัวว่าพลาดท่าเสียแล้ว ต้องตั้งสติ  เจอเหตุการณ์แบบนี้ คงไม่รอดแน่ถ้าเขาเอาจริงๆ 

“ลุงๆ ปล่อยหนูนะ  ลุงจะมาทำหื่นกับหนูแบบนี้ไม่ได้นะ  หนูกลัว หนูขอร้อง ”

พูดเสร็จน้ำตาก็ไหลอาบแก้มงามๆ 

ชายหนุ่มหยุดกระทำทันทีพร้อมบอกว่าขอโทษ แค่อยากแกล้งเล่น  

หญิงสาวน้ำตาไหล เขาเห็นเราเป็นของเล่น    พร้อมบอกตัวเองว่าอย่าไปเผลอใจไปกับเขาเชียวนะเพียงออ  

“ ไม่ต้องร้องแล้ว  ไม่เคยได้ยินเหรอ ว่ารักดอกจึงหยอกเล่น  " 

พูดจบก็ลุกขึ้นจัดหมอนที่นอนให้นอนคนละมุม   ส่วนตัวก็พยามข่มใจ  เพราะจริงๆแล้ว เขาไม่ได้หยอก เขาจะเอาจริงๆ เขาพร้อมจะเอามาเป็นเมียถ้าไม่ติดที่เด็กนี่เป็นเมียคุณอาทรงพลมาก่อน 

เขาไม่รู้ว่ามันเป็นรักแรกพบ  หรือ กามเทพแผงศร ให้เขาต้องมาตกหลุมรักแม่สาวน้อยเจ้าน้ำตาคนนี้ ถ้าคุณอาทรงพลไม่เอา เขาก็จะรับเอามาเป็นเมีย   ถึงเวลานั้น ทั้งอาทรงพล กับ  ปกรณ์อาจจะเลิกคบค้าสมาคมกับเขาก็เป็นไปได้ 

พลางมองไปทางเด็กสาวตัวน้อย ชีวิตช่างน่าสงสาร ยายคงคิดว่าจะไว้ให้อยู่บนโลกที่โหดร้ายคนเดียวไม่ได้จึงหาที่พึ่งไว้ยึดเหนี่ยว  เมื่อต่างคนต่างนอนคิด ชายหนุ่มจึงเอ๋ยถาม

“ เพียงออ  รู้ไหมว่าจะไปบ้านคุณอาทรงพลเพื่อไปอยู่สถานะไหน”

“หนูไม่รู้หรอกลุง  แต่ยายว่าเขาเลี้ยงดูหนูให้อย่างดี” 

ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ  จึงพูดด้วยน้ำเสียบแหบพล่าในคำคอ เพราะกบัวจะได้คำตอบที่ไม่ต้องกับใจ

“ ถ้าฉันจะอุปการะเธอละ  เธอจะมาอยู่กับฉันไหม  แทนที่จะไปอยู่กับคนแก่ๆอย่างคุณอาทรงพล   ฉันก็รวยพอๆกับคุณอาทรงพลเลยนะ  เปลี่ยนใจมาอยู่กับฉันไหม  ฉันให้สถานะเธอได้นะ เพราะฉันโสด   สถานะภรรยา  ”

“ หนูต้องไปอยู่บ้านคุณปกรณ์ในฐานะคนของคุณทรงพลไม่ใช่เหรอค่ะ ยายบอกแบบนั้น"

“เธอคงอยากมีผัวแก่สินะ เพียงออ   ไม่อยากลองกับคนหนุ่มอย่างฉันก่อนเหรอ เผื่อเปลี่ยนใจ ฉันไม่เคยพูดกับใครแบบนี้นะ นี่ฉันจริงใจกับเธอนะ  มีเวลาให้เลือกถึงเช้า พรุ่งนี้เช้าเธอก็หมดสิทธิ์แล้ว จงเลือก ระหว่างฉัน กับ คุณอาทรงพล ซึ่งคุณพ่อของปกรณ์"

“ หนูต้องเลือกใช่ไหม  ถ้าหนูไม่ทั้งสองทางละคะ”

“เธอมีแฟนแล้วใช่ไหม ถ้าคนมีแฟนก็จะตัดสินไม่เลือกทั้งสองทาง"

“หนูไม่มีหรอกคะ หนูแค่สงสัยว่า ชีวิตหนูเองแท้ๆ ทำไมหนูไม่มีสิทธิ์ใช้ชีวิตของตัวเองบ้างคะ” 

“ฉันก็อยากช่วยเธอ  ฉันพร้อมจะเดินชนปัญหาไปพร้อมกับเธอ” 

หญิงสาวสับสน   “แล้วคุณจริงใจกับหนูเหรอคะ  ” 

“ฉันจริงใจ และจริงจัง”  พูดกับคว้าเอาตัวหญิงสาวมากอดรัดด้วยความเสน่หา หญิงสาวดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดผู้ชายตัวใหญ่หน้าหล่อหุ่นกล้ามแน่นๆ  “ ไม่ต้องดิ้นหรอก มาคุยและตกลงกันให้เข้าใจกันดีกว่า ว่าพร้อมจะรับขอเสนอของฉันไหม”

“หนูไม่มีทางเลือกแล้วใช่ไหมคะคุณลุง” พูดพร้อมเงยหน้าสบตากับชายหนุ่ม  หากจะเสียความบริสุทธิ์ให้เขา ก็ถือว่า เสียให้ชายคนแรก และเป็นรักแรก    คงไม่เป็นไรหรอก พวกเพื่อนๆเขาก็เสียตัวกันทั้ง   เอาไงเอากันเพียงออ   ไม่เสียวันนี้ก็เสียวันหลังแหระน่า 

“เลือกหรือยังละ รอฟังอยู่นะ” พูดเสร็จพร้อมกับรอฟังคำตอบ จากประเมินสาวน้อยเริ่มคล้อยตาม  อดทนอีกสักนิด ช้าๆได้พร้าเล่มงาม 

“ถ้าเลือกลุง แล้วหนูต้องทำยังไงบ้างละลุง”

ชายหนุ่มยิ้มโล่งอก อย่างน้อยก็ได้เธอมาละ   ส่วนหัวใจค่อยหาทางเอามาครอบครองภายหลังก็ยังทัน  ดีกว่าปล่อยให้ตกไปเป็นเมียคนแก่คราวพ่อ 

“ ก่อนอื่นเลย เลิกเรียกฉันว่าลุงได้แล้ว   ให้เรียกว่านนท์  หรือจะเรียกที่รักก็ได้นะ”

หญิงสาวหน้าแดงเป็นลูกตำลึง    นนท์เห็นจังหวะมันได้นะตอนนี้ จึงก้มหน้าลงไปหอมแก้มสาวสวยด้วยความเสน่หา พร้อมกับเลื่อนไปจูบปากเมื่อเห็นเธอไม่ขัดขืน แต่ก็ระวังกลัวจะโดนกัดปากเอาอีก   สัมผัสอ่อนโยน จนหญิงส่วนอ่อนระทวยในอ้อมกอด  ชายหนุ่มจึงเงยขึ้นมองหญิงสาว พร้อมกับสารภาพรัก" เคยเชื่อเรื่องรักแรกพบไหม" หญิงสาวฟังจึงลืมตาสบกันกับสายหนุ่ม   “ เชื่อว่ามีค่ะ  ” ใจก็อยากบอก คุณนั้นแหระคือรักแรกพบของหนู 

“ถ้าพี่จะบอกว่า เพียงออ คือรักแรกพบของพี่ จะเชื่อพี่ไหมครับ" 

หญิงสาวอยากจะบอกว่าเชื่อว่ารักแรกพบมีจริง เขาคือรักแรกพบของเธอ   ถ้าเขาหลอกเพื่อขอฟันเธอ ก็จะยอมให้เขาหลอกอยู่ไหม   เมื่อมานึกย้อนกลับ เธอก็รักเขาแล้วถ้าเธอบอกเขาว่าเธอรักเขา เขาก็คงไม่เชื่อ เหมือนอย่างเธอตอนนี้    ความรักต้องเชื่อใจกัน มันถึงจะไปรอด   งั้นควรพูดให้เขาได้ยินกับหูดีกว่า ผลออกมาจะเป็นแบบไหน เธอพร้อมยอมรับกับมันให้ได้ 

“ พี่นนท์คือรักแรกของออค่ะ  และจูบเมื่อหัวค่ำ ก็คือจูบแรกของออค่ะ ” พูดจบก็มุดหน้าซุกที่หน้าอกชายหนุ่มด้วยความเขินอายผู้ที่เธอพร้อมเป็นของเขาแล้ว  ฝ่ายชายหนุ่มเมื่อได้ฟังดังนั้น หัวใจเต้นแรงเหมือนจะหลุดออกจากทรวงอก   เสียงดังจนเพียงออตกใจ เอามือลูบอกซ้ายชายหนุ่ม  

“ออ พี่รักออก่อนที่ออจะรักพี่นะครับ    เพราะงั้น  พี่เธอว่าพี่บอกรักออก่อนนะครับ แต่ออไม่รับรู้เอง  ” พูดจบชายหนุ่มพรมจูบหญิงสาวด้วยหัวใจที่พองโต  ส่วนมือกซุกไซ้ไปทั่วเรือนร่างหญิงสาว พร้อมปลดกระดุมเสื้อที่หญิงสาวใส่ของเขาอยู่  หญิงสาวดึงมือชายหนุ่มออกอันโนมัติสัญชาตญาณของลูกผู้หญิงแม้จะยินยอมแต่ก็มีความเขินอายที่ต้องแก้ผ้าต่อหน้าชายหนุ่มผู้ที่เธอจะพลีกายให้เขาเชยชม 

“ ไม่ต้องอาย  พี่ก็ถอดเหมือนกัน  เราจะได้สมผัสร่างการของกันและกัน  ถึงได้เรียกว่าเป็นของกันและกันไงที่รัก” ชายหนุ่มพูดปลอบหญิงสาวด้วยความทนุถนอม เพราะเธอคืแก้วตาดวงใจของเขา 

เมื่อเสื้อผ้าทั้งสองลงไปกองข้างๆเตียง  ชายหนุ่มได้เห็นร่างกายสายที่สวยงามสมส่วน ส่วนหน้าอกดูภายนอกว่าใหญ่น่าฟัด  แต่นี้ไม่มีอาภรณ์บกปิด  เธอเป็นสาวน้อยซ่อนรูปจริง  อกอวบใหญ่  ผิวพรรณรื่นมือ  เขาก้มหน้าลงไปซุกซอกไซ้ร ความเป็นชายแข็งปูดชูชันออกมาดันหน้าขาของเพียงออ จนเธอสะดุ้งตก   “ พี่นนท์ เหมือนมีอะไรแข็งๆ อุ่นๆดิ้นตรงหน้าขาออค่ะพี่นนท์ ” 

“ไม่มีไรครับ  ของพี่เองมันบอกว่าอยากเข้าไปอยู่ในตัวออแล้ว ”  พูดจบก็ยกตัวขึ้นจับเจ้าน้องชายที่ตอนนี้ขยายตัวใหญ่เต็มที่   เพียงออตกใจกับความมหึมา  เธอไม่เคยเห็นของผู้ชายมาก่อน  ตาจ้องมองด้วยความไม่เคยเห็น  พร้อมกับความกลัวที่จะร่วมรักกับชายหนุ่ม  เธอกระเถิบตัวหนีด้วยความกลัว ตกใจ  แม้ตั้งใจว่าจะยอมให้ชายหนุ่มทำรักแล้วก็ตาม 

“ออ กลัวพี่เหรอครับ  ออไม่ต้องกลัวนะครับ พี่สัญญาว่าพี่จะเบาที่สุดนะครับคนดี” 

พูดจบก็ก้มทำการเล้าโล้มจนเพียงออ อ่อนละทวย ไม่มีสติที่จะกลัวอีกแล้ว  ชายหนุ่มดูดคลึงเต้าทั้งสองด้วยความเสียวกระสัน     มือลูกไล้ไปตามตรงกลางลำตัวของหญิงสาว  “ ออ พี่ขอเปิดไฟได้ไหมครับ ”

“ตามใจพี่นนท์เถอะคะ ออไม่ไหวแล้ว”  ในใจเธอคิดว่า  พี่นนท์ ออจะไปถึงไหนต่อแล้วจะเปิดไฟ ทำอะไรอีกเนี่ย  ด้วยความเสียวซ่านอารมณ์พาไป เธอจึงลุกขึ้นคร่อมนนทวีไว้ พร้อมก้มลงไปดูดของสงวนชายหนุ่มด้วยความรักสุดดูดดื่ม นนทวีเจอท่านี้เข้าถึงกับตาค้าง  พร้อมพูดว่า" เก่งนะทำเป็น ใครสอนมาหะ" 

“ไม่มีใครสอนคะ ก็ในเน็ตก็มีเต็มไปหมด  เพื่อนสมัยเรียนพวกมีแฟนแล้วชอบเอามาให้ดูคะ ยังเคยทำกับใคร  พี่นนท์เป็นแรกค่ะ และเป็นคนเดียวที่ออจะทำ"  เมื่อพูดจบเธอก็ก้มลงไปดูดเลียแท่งไอติมที่ยาวใหญ่  นนทวีควบคุมตัวไม่ไหวแล้ว ขอก่อนนะเพียงออ  ยกต่อๆไป พี่จะชดเชยให้นะ ชายหนุ่มคิดในใจ

“อุ้ยพี่นนท์ อุ้ยยพี่”   หญิงสาวตกใจสุดขีดเมื่อมีอะไรแข็งๆ กำลังดันเข้าในร่างกายเธอ "

“ พี่นนท์ ออเจ็บมากค่ะ”  

“เจ็บก็ทนเอาหน่อยนะครับ  ของพี่มันใหญ่กว่าคนทั่วๆไปสามเท่า เป็นเมียพี่ต้องอนทนนะครับ” นนทวีพูดเชิงปลอบ เชิงขู่เข็น  ว่าแล้วเขาก็ดันเข้าไป เพื่อจะได้เข้าให้สุดๆ  แต่ก็ได้แต่ครึ่งทาง เพราะทางรักของคนที่กำลังจะเป็นต่อต้านความเป็นชายของเขา  ส่วนคนที่เป็นเจ้าของช่องทางรักก็ร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด  ดึงเขาแต่ละทีก็ร้องโอดโอยทุกครั้งที่ดันเข้าไป ถ้าชักออกตอนนี้ จะเข้าใหม่คงยาก ก็แช่ไว้ครึ่งๆแบบนี้ก่อน เพื่อให้เธอปรับสภาพ  ระหว่างนั้นก็พรมจูบตามหน้าผาก พวงแก้ม และปากอวบอิ่มจนฝ่ายหญิงเริ่มมีอารมณ์ร่วมแล้ว    พร้อมกระซิบข้างหูหญิงสาว

“ ออรักพี่ไหมครับ   ถ้าออรักพี่ออต้องทนอีกแปบนึงนะครับ ผ่านตรงจุดนี้ไปแล้ว ออจะมีความสุขและพี่ก็จะมีความสุขเช่นเดียวกัน  ” 

หญิงพยักหน้าแบบพร้อมเต็มที่กับความเจ็บที่จะมาเยือน 

“ออ ครับ พร้อมนะคะ  ถ้าพี่ไม่ทำตอนนี้พี่ก็จะตายเหมือนกัน พี่ปวดตรงนั้นมากนะคะ  ออ เจ็บ พี่ก็เจ็บมากเพราะออบีบรัดพี่ไว้  อยากให้พี่หายปวดไหมครับ ” หญิงสาวพยักหน้า เพราะสมองเบลอ มืดฟ้ามัวดิน แยกไม่ออกแล้วตอนนี้  รีบๆพาเธอไปให้ฝั่งฝันเร็วๆเถอะ

นนทวีกระตุกยิ้มมุมปาก  พร้อมกับขยับร่างกายเตรียมกระแทกเจ้าน้องชายตัวโตเข้าสุดท้ายทีเดียวมิดลำ 

“โอ้ย  พี่นนท์ เจ็บจนร่างจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆแล้ว” ความเจ็บมันทำให้เธอน้ำตาไหลไม่รู้ตัว 

“ทนต่ออีกนะคนดี พี่นนท์ต้องโยกอีกสักพักถึงจะหยุดได้  ไม่งั้นก็จะปวดแบบนี้” 

“พี่นนท์ปวด ออ ก็เจ็บ งั้นเราเอาออกก่อนไหมค่ะ   ค่อยทำไ

ใหม่"   ชายหนุ่มไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เพราะเป้าหมายต้องแตะขอบสวรรค์ก่อน  ความเสียวซ่านผ่านทุกอนุขุมขน   นนท์อยากให้ตัวเองเสร็จเร็วเพราะสงสารคนที่ได้ชื่อว่าได้เป็นเมียเขาแล้วตอนนี้  แต่เจ้าน้องตัวโตของเขามันยังมันส์ ไม่ยอมปล่อยน้ำออกมาซักที  จะกระแทกแรงๆเพื่อหวังใหม่ฉีดน้ำออกมาก่อน  จะได้ช่วยคนข้างล่วงหายเจ็บชั่วคราวไปก่อน  ความเสียวซ่าน ความมันส์ของร่องทางรักของเมียมันตอด มันดูด มันรัด   เขาไม่ได้อยากทน เขาอยากให้น้ำหัวเชื้อเขาไวไว เขาสงสารเมีย เขารู้ว่าเธอทนเพื่อให้มีความสุข  เขาตัดใจซักออกกะจะเอาออกมาชักมือเอง เพราะสงสารร่างน้อยนอนกระเพื่อมตามแรงกระแทก  เสียงดังปลั๊ก   เธอดูดเขาแรงขนาด ความฟิตล๊อกเจ้าน้องตัวโตไว้จนหายใจไม่ออก   

“พี่นนท์เสร็จแล้วใช่ไหมค่ะ” เธอถามด้วยรอยยิ้มเพราะเธออยากให้เขามีความสุขกับร่างน้อยๆของเธอ

“ ยังครับ พี่กลัวเธอเจ็บมากเกินไป พรุ่งนี้จะเดินทางไกลไม่ได้ พีชักออกมาก่อน” 

พร้อมกับก้มมองเจ้าน้องชายตัวโต ที่มีคราบเลือดแดงๆติดปลายหยักออกมา   เขายิ้มด้วยความภูมิใจ   “ที่รักของผัว  เจ็บมากไหม  ช่วยผัวก่อนได้ไหมครับ  เอาเข้าทางนั้นเมียทนไม่ไหวแน่  ช่วยดูดให้ผัวก่อนนะ ผัวไม่อยากเอาเข้าทางนั้นแล้วสงสารเมีย”

หญิงสาวหลังจากถูกเขาถอนเสาเข็มต้นใหญ่ออก เธอรู้สึกว่าหายเจ็บแต่ยังรู้ปวดๆตึงๆหมือนมีแผลที่เกิดจากการตอกเสาเข็มเมื่อครู่นี้

“ ได้ค่ะพี่นนท์ ” หญิงสาวลุกขึ้นไปดูดชักให้สามีด้วยความเต็มใจ  

“เมียจ๋า  จะแตกแล้วนะครับ    ” พร้อมกับดึงเจ้าน้องชายออกจาก  หันไปจับเขาเมียแยกออกจากกัน แล้วยัดหัวน้องชายใส่เข้าไปทางที่เขาถวิลหา  ที่เดียวมิดลำ  จนหญิงสาวครวญครางด้วยความสุข 

“ผัวกระแทกแรงๆนะเมียจ๋า” ว่าแล้วก็กระแทกๆ เสียงดังของเนื้อกระทบเนื้อ   ไหนว่าใกล้จะแตก นี่มันจะครึ่งชั่วโมงแล้ว ยังไม่หยุดกระแทก    นาทีฝนฟ้าถล่มก็มาถึง ทั้งสองถึงฝั่งไปพร้อมๆกัน     ชายหนุ่มดึงน้องออกมาน้ำที่พุ่งเข้าฉีดในโพรงมดลูกไหลทะลักออกมาเมื่อไม่เสาเข็มใหญ่กั้นทางน้ำไว้ ชายหนุ่มหญิงสาวนอนพักสักครู่ก็เริ่มกิจกรรมอันร้อนแรงของข้าวใหม่ปลามัน ยังสว่าง  

เสียงพนักงานเอาชุดที่ส่งซักมาคืน ทำให้ร่างน้อยที่อยู่ในกอดใต้ผ้าห่มสะดุ้งตื่น 

“พี่ลุกเอง นอนต่อเถอะ  ถ้าไม่ไหวก็ยังไม่ต้องกลับ  พี่จะโทรคุยกับคุณอาเอง” 

เก้าโมงเช้า นนท์ทวีบอกปกรณ์ ว่า เขากับ เพียงออเป็นผัว เป็นเมียกันแล้ว  และเขาทั้งคู่จะแต่งงานกันทันทีเมื่อถึงกรุงเทพ  

" ไอ้นนท์ มึงรู้ไหมว่า เพียงออน่ะ  เป็นน้องสาวต่างแม่กับกู  เมื่อสิบเจ็ดปีที่แล้วพ่อกูมากว้านซื้อที่เพื่อทำโครงการปลูกไม้สักทอง จนได้มาพบแม่ของเพียงออ ชื่อเพียงฟ้า  เกิดพลาดท่าได้เสียกัน พ่อไม่รู้ว่ามีน้อง  พ่อก็จะดูแลทั้งแม่เพียงฟ้า   แต่เธอไม่ยอมรับเงินแถมพาแม่ยายพุดไปอยู่ที่อื่น พ่อตามหาไม่เจอ จึงคิดว่าแม่ของเพียงออ ไม่รัก ไม่อยากอยู่ด้วย 

ยายพุดรู้ตัวว่าหนักจึงติดต่อพ่อกูมา  ที่พ่อยังไม่บอกความจริงวันที่เราเดินทางเพราะยังไม่ได้คุยกับแม่กู  ตอนนี้แม่กูรู้แล้ว  แม่อยากมีลูกสาว คราวนี้ได้สมใจแล้ว   มึงเตรียมใจไว้เลย  แม่กูไม่ยกน้องให้มึงหรอกไอ้นนท์  ฮ่าฮ่า สะใจโว้ยได้เพื่อนมาเป็นน้องเขย ฮ่าฮ่า

         จบ